artykuł hasłowy: spuścieć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'stać się pustym, bezludnym, desertum, incultum fieri': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Spusczeyą vastabantur (gens enim et regnum, quod non servierit tibi, peribit, et gentes solitudine vastabuntur Is 60, 12) 1471 |
| Przykład w transkrypcji | Spuścieją vastabantur (gens enim et regnum, quod non servierit tibi, peribit, et gentes solitudine vastabuntur Is 60, 12) 1471 |
| Lokalizacja | MPKJ V 96. |