artykuł hasłowy: starczyć, staczczyć, staczyć, statczyć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 2. |
| Definicja | 'nadążać, podołać, dać radę, być w stanie, sprostać, alicui rei parem esse, aliquid sustinere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gedz, panye moy, naprzod, a yacz poydø z nyenagla za tobø, yako mosze bidlo statczycz (sicut videro parvulos meos posse) |
| Przykład w transkrypcji | Jedź, Panie moj, naprzod <...> a jać pojdę znienagła za tobą, jako może bydło statczyć (sicut videro parvulos meos posse) |
| Lokalizacja | BZ Gen 33, 14. |