artykuł hasłowy: stendar, styndar, może też sztendar, sztyndar
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'pień drzewa służący za podstawę lub podporę, truncus, quo aliquid fulcitur': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Molendinatores decreverunt, quod non est reformatum videlicet osnova, podeschphi, styndari, lapis inferior 1498 |
| Przykład w transkrypcji | Molendinatores decreverunt, quod non est reformatum videlicet osnowa, podeszwy, styndary (a. sztyndary), lapis inferior 1498 |
| Lokalizacja | ZapRpWysz 5, 477. |