artykuł hasłowy: strącić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'zrzucić, zepchąć, spowodować upadek, aliquem praecipitare, deicere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Jaco Micolay Katharzyne stranczil podwykø z gye glowy swø rønkø 1415 |
| Przykład w transkrypcji | Jako Mikołaj Katarzynie strącił podwi<j>kę z je głowy swą ręką 1415 |
| Lokalizacja | Pyzdr nr 396. |