artykuł hasłowy: szczęście, szczeście
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (6) 4. |
| Definicja | 'prognostyk, zapowiedź szczęścia, powodzenia, praedictio rerum secundarum': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | To przyiøly møszowye za sczøscye (pro omine, 1471 MPKJ V 45: pro munere, var. omine, id est fortuna za sczesczie) |
| Przykład w transkrypcji | To przyjęli mężowie za szczęście (pro omine, 1471 MPKJ V 45: pro munere, var. omine, id est fortuna za szczeście) |
| Lokalizacja | BZ III Reg 20, 33. |