artykuł hasłowy: szeplunić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'wymawiać wadliwie, niewyraźnie, jakby pieszczotliwie, male, obscure pronuntiare, quasi molliter, delicate': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Bo obyczay yest dzyeczynny, yze vątpy<ą>cz yezykyem szeplunya, alyes navykna yezykyem slova movycz (solet enim labilis infantum cespitare lingua primo, donec discant verbula formare) |
| Przykład w transkrypcji | Bo obyczaj jest dziecinny, iże wątpi<ą>c językiem szeplunią, ależ nawykną językiem słowa mowić (solet enim labilis infantum cespitare lingua primo, donec discant verbula formare) |
| Lokalizacja | Rozm 99. |