artykuł hasłowy: dąć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (4) 4. |
| Definicja | dęty 'odlany z metalu i w środku próżny, ex aere conflatus, cavus': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Bogow døtich (deos conflatiles) nye czyn sobye |
| Przykład w transkrypcji | Bogow dętych (deos conflatiles) nie czyń sobie |
| Lokalizacja | BZ Ex 34, 17. |