artykuł hasłowy:  (szlachetny) ślachatni, ślachatny, ślachetni, ślachetny, ślechatny, ślechetny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (5) 3. |
| Definicja | 'postępujący chwalebnie, prawy, godny uznania, czcigodny, qui bene, recte agit, colendus, honore dignus': [dzieciątko ślachetne] |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Tesczy gest ono (sc. dzieciątko) velebne, slachethne y tesze milosczyue bilo |
| Przykład w transkrypcji | Teżci jest ono (sc. dzieciątko) wielebne, ślachetne i teże miłościwe było |
| Lokalizacja | Gn 3a. |