artykuł hasłowy: (szlachta) ślachta, ślechta

Jednostki:
(1) 1. 'stan, grupa społeczna w systemie feudalnym, posiadająca uprzywilejowane stanowisko prawne, ordo, pars civitatis feodalis privilegia quaedam habens':
(2) ~ 'szlachta nieposiadająca własnej ziemi, osadzana na cudzym gruncie, prawdopodobnie na końcu, na skraju wsi, pod względem prawnym w zasadzie zrównana z kmieciami, nobiles argis propriis carentes, qui in vicorum finibus fundis alienis collocati eodem iure ac coloni habiti fuisse videntur':
(3) ~ 'stan, grupa społeczna w systemie feudalnym, posiadająca uprzywilejowane stanowisko prawne, ordo, pars civitatis feodalis privilegia quaedam habens': (o stosunkach niepolskich):
(4) 2. 'osoba przynależna do stanu szlacheckiego, szlachcic, unus nobilium, vir nobili loco natus':
(5) ~ 'stan, grupa społeczna w systemie feudalnym, posiadająca uprzywilejowane stanowisko prawne, ordo, pars civitatis feodalis privilegia quaedam habens': (o stosunkach niepolskich):
(6) 3. 'przynależność do stanu szlacheckiego, pochodzenie szlacheckie, szlachectwo, nobilitas':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) 2.
Definicja	'osoba przynależna do stanu szlacheckiego, szlachcic, unus nobilium, vir nobili loco natus':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.1.3.1. KRÓL. MOŻNOWŁADCA. RYCERSTWO. SZLACHTA. DOSTOJNIK
Przykład w transliteracji	Gestly czso pan abo slachta (miles aut quivis, Sul 70: slachczicz abo ktho gyny) komv wynyen, ma zaplaczycz z wlosnego
Przykład w transkrypcji	Jestli cso pan abo ślachta (miles aut quivis, Sul 70: ślachcic abo kto jiny) komu winien, ma zapłacić z włosnego
Lokalizacja	Dział 64.