artykuł hasłowy: sznur, sznura
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) a. |
| Definicja | 'pasmo skręcone z nici, funis': a. 'sznur ciesielski służący do odbijania na pniu (belce) drzewa linii prostej, linea, qua carpentarii trabes liniunt': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Sepe lignum rectum creditur, sed cum ad regulam ducitur vlg. gdy sznvrem sznvrovana bąndze, per quantam tortitudinem tumescat, invenitur 1454 |
| Przykład w transkrypcji | Sepe lignum rectum creditur, sed cum ad regulam ducitur vlg. gdy sznurem sznurowana będzie, per quantam tortitudinem tumescat, invenitur 1454 |
| Lokalizacja | R XLVII 352. |