artykuł hasłowy: ślubić

Jednostki:
(1) 1. 'obiecać, przyrzec, zobowiązać się, przysiąc, promittere, polliceri, iurare':
(2) ~ coś:
(3) ~ za kogoś, coś:
(4) ~ z inf.:
(5) ~ ze zdaniem:
(6) ~ 'zaprzysięgać kogoś, ad ius iurandum aliquem adigere':
(7) ~ 'umocnić przyrzeczenie przez symboliczne podanie ręki lub uderzenie ręką o rękę, dexteris porrectis fidem confirmare':
(8) 2.a. 2. (o związkach małżeńskich, de matrimoniis) a. 'pojąć za żonę, za męża, zaślubić, uxorem ducere, nubere alicui':
(9) ~ 'zawrzeć powtórne małżeństwo, alterum matrimonium inire':
(10) ~b. 'dać za żonę, uxorem dare, despondere alicui':
(11) ~
(12) ~ przenośnie:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) ~
Definicja	ze zdaniem:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	Is Woczech slubil Przetslaue, is iey ne mal sbicz lathi o pancz grziuen 1390
Przykład w transkrypcji	Iż Wociech ślubił Przedsławie, iż jej nie miał zbyć laty o pięć grzywien 1390
Lokalizacja	RtGn nr 2.