artykuł hasłowy:  śmierny, śmirny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'odznaczający się łagodnością i pokorą, cierpliwy, cichy, mansuetus atque humilis, patiens, modestus': [król śmierny 'Jezus Chrystus'] |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Yde tobe crol smerny na to, izbi ty ne buial, izbi onego buynego crola dyabla ne nasladoual |
| Przykład w transkrypcji | Idzie tobie krol śmierny na to, iżby ty nie bujał, iżby onego bujnego krola dyjabła nie naśladował |
| Lokalizacja | Kśw cr 38. |