artykuł hasłowy: 2. śpica, stpica, szpica
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'ostro zakończony kij, używany do popędzania bydła, bodziec, oścień, stimulus': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Vsque ad stimulum asz do stpycze aut ostną (war. kal.: asch do *sbiczia; retusae... erant acies vomerum et ligonum, et tridentum, et securium usque ad stimulum corrigendum I Reg 13, 21) ca 1470 |
| Przykład w transkrypcji | Vsque ad stimulum aż do stpice aut ostna (war. kal.: aż do śpice; retusae... erant acies vomerum et ligonum, et tridentum, et securium usque ad stimulum corrigendum I Reg 13, 21) ca 1470 |
| Lokalizacja | MamLub 66. |