artykuł hasłowy: świadek, świedek

Jednostki:
(1) 1. 'osoba składająca zeznanie w sądzie w czyjejś sprawie, środek dowodowy, qui in iudicio testimonium dat, testis':
(2) ~
(3) 2. 'ktoś dobrze wiedzący o czymś, mogący o tym powiadomić, qui rem quandam bene cognitam habet, qui de ea docere potest':
(4) ~
(5) 3. w mylnym tłumaczeniu dwuznacznego łac. arbiter:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'osoba składająca zeznanie w sądzie w czyjejś sprawie, środek dowodowy, qui in iudicio testimonium dat, testis':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.3. KONTAKTY SPOŁECZNE. ZDARZENIA. OBYCZAJE 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ
Przykład w transliteracji	Tesz gdyby vrzadnik, gen rzeczon wozny, gynako rothą przysągy mowyl swyathkom (testibus), nyszly gest skazano
Przykład w transkrypcji	Też gdyby urzędnik, jen rzeczon woźny, jinako rotę przysięgi mowił świadkom (testibus), niżli jest skazano
Lokalizacja	Sul 63, sim. Dział 48.