artykuł hasłowy:  tedy, tegdy

Jednostki:
(1) 1.a. 1. w związkach wewnątrz zdania: a. określa ogólnie czas czynności, odsyłając do innej czynności 'wtedy, wówczas, w tamtym czasie, tum, illo tempore':
(2) ~b. określa ogólnie wynikowość 'zatem, w takim wypadku, w takiej sytuacji, ergo, cum ita res se habeat, quae cum ita sint':
(3) 2.a. 2. w związkach międzyzdaniowych: a. nawiązuje zdania współrzędne 'i, więc, et, itaque':
(4) ~b.aa. b. pełni w zdaniu nadrzędnym funkcję zapowiednika zdania podrzędnego: aa. czasowego 'to, wtedy, ergo, itaque': co... tedy wtenczas:
(5) ~
(6) ~
(7) ~
(8) ~
(9) ~
(10) ~
(11) ~
(12) ~
(13) ~
(14) ~
(15) ~
(16) ~
(17) ~
(18) ~
(19) ~
(20) ~
(21) ~
(22) ~bb. czasowo-warunkowego 'to, w takim razie, ergo, itaque': gdy... te(g)dy:
(23) ~
(24) ~
(25) ~
(26) ~
(27) ~
(28) ~cc. warunkowego 'to, w takim razie, ergo, itaque':
(29) ~
(30) ~
(31) ~
(32) ~
(33) ~
(34) ~
(35) ~
(36) ~
(37) ~
(38) ~
(39) ~
(40) ~
(41) ~
(42) ~
(43) ~
(44) ~
(45) ~
(46) ~
(47) ~
(48) ~
(49) ~
(50) ~dd. przyczynowego 'to, więc, ergo, itaque': gdyż... tedy:
(51) ~
(52) ~ee. celowego 'to, itaque': by... tedy:
(53) ~ff. okolicznikowego stopnia i miary 'to': co... tedy:
(54) ~gg. miejscowego 'to tam, eo loco':
(55) ~hh. przedmiotowego 'to':
(56) 3. zaczyna nowe zdanie, pełniąc funkcję ogólnie nawiązującą (do sytuacji, do wcześniejszego tekstu, do tego, co piszącemu i czytającemu jest wiadome, łatwo domyślne) 'więc, przeto, wobec tego, quoniam, itaque, quae cum ita sint':
(57) ~
(58) ~
(59) ~
(60) ~
(61) ~
Szczegóły:
TypJednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzajniepełna A
Numer(59) ~
Jednostka
nieciągła		a tedy:
Funkcja
Semantyka
Przykład
w transliteracji		Zalowal Sandek... na Jarantha: Tego na *tø zalugø, yszes mi prziganil... Tedi Jarant otpowedzal, ysz sznay, yszess ty mne pirvey rzekl, yszessz chlop... A tedi Sandziv<o>y *rzelk: Ia tobie nie sznayø, bich tobie to movil. A tedy panowie przikazali ssø Santkovi ukazacz 1425
Przykład
w transkrypcji		Żałował Sędek... na Jaranta: Tego na cię żałuję, iżeś mi przyganił... Tedy Jarant otpowiedział, iż znaj, iżeś ty mnie pirwej rzekł, iżeś chłop... A tedy Sędziw<o>j rzekł: Ja tobie nie znaję, bych tobie to mowił. A tedy panowie przykazali się Sędkowi ukazać 1425
LokalizacjaRTH II nr 76.