artykuł hasłowy: tępić

Jednostki:
(1) 1. 'czynić zarzuty, robić wymówki, łajać, ubliżać, aliquid alicui obicere, aliquem obiurgare, castigare, offendere':
(2) 2. 'ganić, potępiać, reprehendere, vituperare, damnare':
(3) 3. 'przeciwstawiać się czemuś, zwalczać, alicui rei resistere':
(4) 4. 'gnębić, zamęczać psychicznie, aliquem premere, vexare, affligere':
(5) 5. 'pozbawiać blasku, znaczenia, splendore, auctoritate privare':
(6) 6. 'przyprawiać o szkodę, wyniszczać, detrimentum ferre, ad internecionem redigere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'czynić zarzuty, robić wymówki, łajać, ubliżać, aliquid alicui obicere, aliquem obiurgare, castigare, offendere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.3.5.4. ZASADY ŻYCIA WEDŁUG RELIGII 2.4.3.1. MORALNOŚĆ 2.4.3.6. KONFLIKT 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ
Przykład w transliteracji	Dokøød ten to lvd tøpicz myø bødze (usquequo detrahet mihi)?
Przykład w transkrypcji	Dokąd ten to lud tępić mię będzie (usquequo detrahet mihi)?
Lokalizacja	BZ Num 14, 11.