artykuł hasłowy: to

Jednostki:
(1) I.1.a. wyraz nieodmienny: I. partykuła: 1. wzmacnia wyraz poprzedzający, a. zaimek wskazujący:
(2) ~b. zaimek względny i pytajny:
(3) ~c. zaimek dzierżawczy:
(4) ~d. zaimek nieokreślony:
(5) ~e. przysłówek zaimkowy:
(6) ~f. spójnik:
(7) ~ 'już to... już to, albo... albo, sive... sive':
(8) ~g. przymiotnik:
(9) 2. zapowiada przedstawienie kogoś, czegoś 'oto, ecce':
(10) II.1. I. spójnik: 1. wprowadza wyjaśnienie, komentarz: a to 'mianowicie, videlicet':
(11) ~b. 'to znaczy, mianowicie, videlicet':
(12) ~c 'mianowicie, videlicet':
(13) 2. w funkcji wynikowej 'więc, tedy, itaque, igitur':
(14) 3.a. 3. w zdaniu nadrzędnym służy jako odpowiednik zdania pobocznego: a. zdania podmiotowego:
(15) ~b. zdania przedmiotowego:
(16) ~
(17) ~
(18) ~c. zdania miejscowego:
(19) ~d. zdania czasowego:
(20) ~ zdania czasowo-przyczynowego:
(21) ~e. zdania warunkowego:
(22) ~f. zdania okolicznikowego przeciwieństwa:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	synsemantyczna
Numer	(5) ~e.
Funkcja	przysłówek zaimkowy:
Gramatyka	partykuła
Przykład w transliteracji	Gdze tho: (Bogur C gdzech tho, D–F: gdzesz to) sam krolwye, xobyø (leg. k sobie ją) przyma
Przykład w transkrypcji	Gdzie to: (Bogur C gdzież to, D–F: gdzież to) sam kroluje, k sobie ją przyma
Lokalizacja	Bogur B.