artykuł hasłowy: towarzysz

Jednostki:
(1) 'ten, kto z kim przebywa w jednym miejscu a. sytuacji, uczestnik wspólnej pracy, akcji czy zabawy, qui cum aliquo eodem loco commoratur, socius cuiusdam negotii vel ludi':
(2) ~ (o ławnikach sądu, de scabinis):
(3) ~ (o czeladnikach cechowych, de opificum discipulis):
(4) ~
(5) ~ 'podwładny, pomocnik, współsprawca, qui alicui paret, aliquem adiuvat, qui alicui rei gerendae interest':
(6) ~ (o pieszych żołnierzach towarzyszących konnym rycerzom, de peditibus, qui equites comitantur):

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(3) ~
Definicja	(o czeladnikach cechowych, de opificum discipulis):
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.1.4.1.2. CECH 2.4.6.1. ORGANIZACJA PRACY. WYKONYWANIE PRACY. STOSUNEK DO PRACY. WYNIKI PRACY 2.4.6.1.1. ZAWÓD. ZAJĘCIE. FUNKCJA 2.4.6.3. RZEMIOSŁO. PRZEMYSŁ
Przykład w transliteracji	Iakosz tho thowarzisze rzemyesla craweyczkiego... proszily mystrzow swoich..., aby yem mystrzowye racziliby... dopvsczicz, aby yem ych rzemyesla thowarzissom pvske zyczicz 1491*
Przykład w transkrypcji	Jakoż to towarzysze rzemiesła krawieckiego... prosili mistrzow swoich..., aby jem mistrzowie raczyliby... dopuścić, aby jem ich rzemiesła towarzyszom puszkę życzyć 1491
Lokalizacja	RKJŁ VII 56.