artykuł hasłowy: trawić

Jednostki:
(1) 1. (o organizmie, de corpore) 'przetwarzać spożyty pokarm i przyswajać go sobie, cibum concoquere, conficere':
(2) ~
(3) ~
(4) 2. (o ogniu i innych siłach, de igni aliisque viribus) 'niszczyć coś, spalać, tu przenośnie, aliquid destruere, delere, comburere, hoc loco dicitur translate':
(5) ~
(6) 3. 'używać (dóbr materialnych), też zużywać je lekkomyślnie, nadużywać (ich), trwonić, uti (bonis materialibus), etiam imprudenter uti, abuti, perdere, profundere':
(7) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(6) 3.
Definicja	'używać (dóbr materialnych), też zużywać je lekkomyślnie, nadużywać (ich), trwonić, uti (bonis materialibus), etiam imprudenter uti, abuti, perdere, profundere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.5. DZIAŁANIE. UWARUNKOWANIE DZIAŁANIA. CECHY CZŁOWIEKA WARUNKUJĄCE DZIAŁANIE etc. 2.4.8.2. ZJAWISKA ZWIĄZANE Z MATERIĄ 2.4.8.3.1. WŁASNOŚĆ, WARTOŚĆ, HANDEL. POŻYCZKA. WYNAGRODZENIE. ŚRODKI NA UTRZYMANIE. POSAG, etc.
Przykład w transliteracji	O kthore szitho Dobek na Iacuba zalowal, tho on travil s yego wolø 1425
Przykład w transkrypcji	O ktore żyto Dobek na Jakuba żałował, to on trawił s jego wolą 1425
Lokalizacja	KsMaz II nr 1237.