artykuł hasłowy: dłużny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (4) 3. |
| Definicja | 'dotyczący długu, qui ad debita pertinet': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Carczmarzs na czinschu syedzanczi, ten gydancz, czinsch panu dluszni zaplaczicz ma (si vero in censu sedet, recedens a domino, censum suum debitum domino suo persolvere debet), a dom y ogrodi oprawycz ma |
| Przykład w transkrypcji | Karczmarz na czynszu siedzący, ten jidąc czynsz panu dłużny zapłacić ma (si vero in censu sedet, recedens a domino, censum suum debitum domino suo persolvere debet), a dom i ogrody oprawić ma |
| Lokalizacja | Sul 94. |
Uwagi: Poprawka w wyrazie hasłowym z "Wykazu ważniejszych błędów drukarskich i rzeczowych", s. 552, t. 2.