artykuł hasłowy: uciekać, uciekać się

Jednostki:
(1) 'szybko się skądś oddalać (aby uniknąć niebezpieczeństwa), uchodzić, velociter discedere ex aliquo loco (periculi vitandi causa), fugere, abire, evadere':
(2) ~ z określeniami nazywającymi punkt wyjścia: od kogoś, czegoś:
(3) ~ z czegoś:
(4) ~ z określeniami nazywającymi przyczynę ucieczki: dla czegoś:
(5) ~ czemuś:
(6) ~ przed kimś, czymś:
(7) 2. 'udawać się do kogoś a. gdzieś dla uzyskania ratunku, pomocy, schronienia, zwracać się o pomoc, chronić się, ad aliquem vel in aliquem locum se conferre auxilii petendi causa, fidei alicuius se committere, confugere': do czegoś:
(8) ~ k komuś:
(9) ~~ uciekać się: do kogoś:
(10) ~ k(u) komuś, czemuś:
(11) 3. 'unikać, stronić, vitare, fugere':
(12) ~ 'unikać kary (z czyichś rąk), poenam, quam aliquis comminatur, vitare':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1)
Definicja	'szybko się skądś oddalać (aby uniknąć niebezpieczeństwa), uchodzić, velociter discedere ex aliquo loco (periculi vitandi causa), fugere, abire, evadere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.8. PRZEMIESZCZANIE (SIĘ) 2.4.5. DZIAŁANIE. UWARUNKOWANIE DZIAŁANIA. CECHY CZŁOWIEKA WARUNKUJĄCE DZIAŁANIE etc. 3.3. RUCH 3.3.1. PRĘDKOŚĆ
Przykład w transliteracji	Kyedy vydzyal (sc. święty Piotr) yne vczyekayącz, nye vczyekal, ale stal z daleka
Przykład w transkrypcji	Kiedy widział (sc. święty Piotr) ine uciekając, nie uciekał, ale stał z daleka
Lokalizacja	Rozm 665.