artykuł hasłowy: uciekliwy
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'taki, który ucieka, uciekający, qui fugit, fugiens': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Cumque per solitudinem erabundam (sc. ovem) cerws, vagam et profugam, gl. exulem vczeklivą, invenisset, cepit prius querere sue solitudinis et erroris occasionem 1436 |
| Przykład w transkrypcji | Cumque per solitudinem erabundam (sc. ovem) cerws, vagam et profugam, gl. exulem uciekliwą, invenisset, cepit prius querere sue solitudinis et erroris occasionem 1436 |
| Lokalizacja | R XXIII 277. |