artykuł hasłowy: dobrotliwy
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'łaskawy, pełen dobroci, benignus, benevolus, pius': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ale yzesz ti dobrotlywi, smyluy syø nad namy (tu, quia pius es, miserere nostri) |
| Przykład w transkrypcji | Ale iżeś ty dobrotliwy, smiłuj się nad nami (tu, quia pius es, miserere nostri) |
| Lokalizacja | BZ Judith 7, 20. |