artykuł hasłowy: ufający
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'taki, któremu można ufać, godzien zaufania, cui fides haberi potest, fide dignus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Fides est substancia sperandarum rerum, argumentum non apparencium vlg. wyera gest zaloszenye rzeczy wffayaczich, dowoth rzeczy nyewidomich (Hebr 11, 1) XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Fides est substancia sperandarum rerum, argumentum non apparencium vlg. wiera jest założenie rzeczy ufających, dowod rzeczy niewidomych (Hebr 11, 1) XV med. |
| Lokalizacja | R XXII 321. |