artykuł hasłowy: 1. ujrzeć, urzieć, uźreć, uźrzeć, uźreć się, uźrzeć się

Jednostki:
(1) 1. 'zmysłem wzroku zauważyć, zaobserwować, zobaczyć, oculis cernere, conspicere, videre':
(2) ~ (podmiotem oczy):
(3) ~ 'zobaczyć się z kimś, spotkać się, aliquem videre, convenire':
(4) ~ 'umrzeć, mori':
(5) ~
(6) ~ 'jakim prawem, z jaką śmiałością spojrzeć, popatrzeć, quo iure, que audacia aspicere, videre':
(7) ~ wybrane związki składniowe: acc. cum inf.:
(8) ~a. przydawką dopełnienia participia: a. part. praes. act.:
(9) ~b. part. praes. act. w znaczeniu pass.:
(10) ~c part. praet. act.:
(11) ~ dopełnienie podmiotem semantycznym następnego zdania współrzędnego:
(12) ~ dopełnienie podmiotem semantycznym następnego zdania podrzędnego:
(13) ~ dopełnieniem zdanie:
(14) 2. 'stwierdzić, przekonać się, zauważyć, statuere, sibi persuadere, conspicere, videre':
(15) ~
(16) 3. 'wydać się komuś, alicui videri':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'zmysłem wzroku zauważyć, zaobserwować, zobaczyć, oculis cernere, conspicere, videre':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.1.4.1. ZMYSŁ WZROKU 2.2.1.1. SPOSTRZEGANIE ZMYSŁOWE
Przykład w transliteracji	<Gdy gwiazdę> uzrely (sc. krole pogańszczy, videntes... stellam Mat 2, 10, EwZam 294: vyrzawszy gvyąsdą), nagle dary... <wzdać mu...> pospesily
Przykład w transkrypcji	<Gdy gwiazdę> uźrzeli (sc. krole pogańszczy, videntes... stellam Mat 2, 10, EwZam 294: ujrzawszy gwiazdę), nagle dary... <wzdać mu...> pośpieszyli
Lokalizacja	Kśw cv 31.