artykuł hasłowy: dobyć

Jednostki:
(1) 1. 'nabyć, zyskać, posiąść, possidere, acquirere, nancisci, sibi conflare':
(2) ~ czegoś, coś:
(3) ~ 'począć, concipere':
(4) 2. 'uzyskać, nabyć mocą wyroku sądowego, ex iudicum sententia obtinere, sibi vindicare':
(5) ~ czegoś:
(6) ~ czegoś na kimś:
(7) ~
(8) ~ coś:
(9) ~ 'pokonać, uzyskać na kogoś wyrok skazujący, aliquem legis actione vincere':
(10) ~ dubium:
(11) 3. 'opanować, zająć, zdobyć siłą, vi capere, expugnare, potiri':
(12) ~ czegoś:
(13) ~ coś:
(14) ~ 'wyłamać, uszkodzić, effringere, revellere':
(15) 4. dobyć się 'wedrzeć się przemocą, napaść, irruere, impetum facere':
(16) 5. 'znaleźć, wyszukać, exquirere, reperire':
(17) 6. (o broni) 'wydobyć, wyciągnąć, stringere, e vagina educere (gladium, cultellum, similia)':
(18) ~ na kogoś:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) ~
Definicja	czegoś:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	Czso Vrsula dobila po swem maszu glowy, tego Dobeslawa ne trzimala 1405
Przykład w transkrypcji	Cso Urszula dobyła po swem mężu głowy, tego Dobiesława nie trzymała 1405
Lokalizacja	KsMaz I nr 492.