artykuł hasłowy: dobytczę
| Jednostki: |
|---|
| (1) 'bydlę, iumentum, pecus': |
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'bydlę, iumentum, pecus': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | I zgladzi bog wszitek wyek zywi, gez to bil na zemy, ot czlowyeka aze do dobitczøczya (et delevit omnem substantiam... ab homine usque ad pecus) |
| Przykład w transkrypcji | I zgładzi Bog wszytek wiek żywy, jeż to był na ziemi, ot człowieka aże do dobytczęcia (et delevit omnem substantiam... ab homine usque ad pecus) |
| Lokalizacja | BZ Gen 7, 23. |
| Uwagi | ~ Bohemizm. |