artykuł hasłowy: dobywać

Jednostki:
(1) 1. 'nabywać, zyskiwać, dostawać, capere, sibi parare, acquirere':
(2) 2. 'dochodzić czegoś sądownie, uzyskiwać prawnie, aliquam rem lite atque iudicio persequi, acquirere':
(3) ~
(4) ~ 'pociągany do odpowiedzialności, pozywany do sądu, in ius seu iudicium vocatus':
(5) 3. 'poszukiwać, pytać się o coś, domagać się, requirere':
(6) 4.a. 4. 'brać siłą, zdobywać, capere, expugnare': a. 'oblegać, szturmować, zajmować, oppugnare':
(7) ~b. 'napadać, wdzierać się przemocą, irruere, impetum, facere, invadere':
(8) 5. (o broni) 'wyjmować, wyciągać, stringere, e vagina educere gladium, similia':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) 2.
Definicja	'dochodzić czegoś sądownie, uzyskiwać prawnie, aliquam rem lite atque iudicio persequi, acquirere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO
Przykład w transliteracji	Yako mogą dokonacz albo dybywacz (pro dobywacz) na kym dzyedzyczthwa?
Przykład w transkrypcji	Jako mogą dokonać albo dobywać na kim dziedzictwa?
Lokalizacja	OrtMac 91.