artykuł hasłowy: umarły, humarły, umerły

Jednostki:
(1) 1. 'nieżywy, martwy, mortuus, exanimis, defunctus':
(2) 1.~
(3) 1.~ 'taki, który umarł naturalną śmiercią, qui naturali morte defunctus est':
(4) 1.~~ ['cecha człowieka niepobożnego, zrozpaczonego do do bożego miłosierdzia', por. M. Karpluk, Słownik staropolskiej terminologii chrześcijańskiej, Kraków 2001, s. 255]
(5) 1.~ 'odzyskać utracone życie, reviviscere, a mortuis surgere':
(6) 1.~ umarłe 'ciało zmarłego, zwłoki, corpus mortuum, cadaver':
(7) 1.~~ przenośnie 'niemający już znaczenia, miniony, przeszły, mortuus, nihil valens, irritus':
(8) 2. 'w spadku, tytułem dziedziczenia po śmierci właściciela, iure hereditatis, quam homo mortuus reliquit':
(9) 3. (o cerze, de corporis colore) 'śmiertelnie, trupio blady, pallidus, cadaverosus':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(8) 2.
Jednostka nieciągła	ot umarłe ręki, po umarłe(j) ręce
Definicja	'w spadku, tytułem dziedziczenia po śmierci właściciela, iure hereditatis, quam homo mortuus reliquit':
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.8.3.1. WŁASNOŚĆ, WARTOŚĆ, HANDEL. POŻYCZKA. WYNAGRODZENIE. ŚRODKI NA UTRZYMANIE. POSAG, etc.
Przykład w transliteracji	Iaco Dzerska ne wfsząla po vmarle rancze dzeszanci grziwen penandzi Stanislaovi 1411*
Przykład w transkrypcji	Jako Dzierżka nie wzięła po umarłe ręce dziesiąci grzywien pieniędzy Stanislaowi 1411*
Lokalizacja	Kal nr 355, sim. 1420 Kościan nr 844.