artykuł hasłowy: umrzeć, humrzeć

Jednostki:
(1) 1.a. (o ludziach, de hominibus) 'skończyć życie, ponieść śmierć, skonać, ponere vitam, mortem oppetere, mori':
(2) ~ z dopełnieniem lub okolicznikiem pleonastycznym: umrzeć śmiercią, śmiertnie:
(3) ~~ z określeniami nazywającymi przyczynę lub sprawcę śmierci: od czegoś:
(4) ~ od kogoś:
(5) ~
(6) ~ przez kogoś:
(7) ~ o coś:
(8) ~ czymś:
(9) ~ w czymś:
(10) ~~ z określeniami nazywającymi sposób poniesienia śmierci: umrzeć swą śmiercią, sam 'umrzeć w sposób naturalny, naturali morte exstingui':
(11) ~ 'umrzeć w taki sposób, jak ktoś inny, umrzeć w sposób określony przymiotnikiem, tali morte exstingui, quali alius quidam exstinctus est, morte quadam exstingui':
(12) ~~ z określeniami wskazującymi, ze względu na kogo lub na co się umiera (dobrowolnie): dla kogoś:
(13) ~ prze kogoś, coś:
(14) ~ za kogoś:
(15) ~ ze zdaniem:
(16) ~~ przenośnie:
(17) b. (o zwierzętach, de animalibus) 'paść, zdechnąć, perire, mori':
(18) c. (o roślinach, de plantis) 'obumrzeć, zginąć, zniszczeć, mori, evanescere':
(19) 2. (o majątku ruchomym i nieruchomym, de bonis mobilibus et immobilibus) 'przypaść komuś w spadku, hereditate alicui obvenire':
(20) 3. 'pozostawić po sobie w spadku, heredi aliquid relinquere':
(21) 4. 'stracić ważność, irritum fieri':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) ~
Definicja	od kogoś:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	Zavzdym szye nadzyala tego, yze myal (sc. Jesus) od Zydow vmrzecz (suspicabar a Iudaeis ipsum moriturum)
Przykład w transkrypcji	Zawżdym sie nadziała tego, iże miał (sc. Jesus) od Żydow umrzeć (suspicabar a Iudaeis ipsum moriturum)
Lokalizacja	Rozm 696, sim. ib. 697.