artykuł hasłowy: (S) (unurzyć) unorzyć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'zanurzyć, pogrążyć, tu przenośnie, demergere, submergere, hoc loco translate': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Non pudet te, carissime fili, ita viuere dissolute, sicut *Nacta, homo Romanus, qui consumpsit omne patrimonium in lascivia? Et non mirum, quod ita *Nacta dissolute viuebat, nam sic fuit profundatus, vnorzon, viciis, quod nesciebat iam discernere inter virtutem et vicium XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Non pudet te, carissime fili, ita viuere dissolute, sicut *Nacta, homo Romanus, qui consumpsit omne patrimonium in lascivia? Et non mirum, quod ita *Nacta dissolute viuebat, nam sic fuit profundatus, unorzon, viciis, quod nesciebat iam discernere inter virtutem et vicium XV med. |
| Lokalizacja | R XXIII 269. |