artykuł hasłowy: upadnienie

Jednostki:
(1) 1. 'runięcie, rozpadnięcie się, zawalenie się, actus corruendi, concidendi, collabendi':
(2) ~ 'rozerwanie się, actus scindendi':
(3) 2. 'koniec pomyślności, zguba, zagłada, finis rerum secundarum, excidium, pernicies':
(4) ~ 'przeznaczyć kogoś na sprawcę czyjegoś upadku, destinare aliquem, ut alicui interitum paret': [o Chrystusie]
(5) 3. 'upadek moralny, grzech, występek, corruptela morum, peccatum, maleficium':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(4) ~
Jednostka nieciągła	postawić kogoś na czyjeś upadnienie
Definicja	'przeznaczyć kogoś na sprawcę czyjegoś upadku, destinare aliquem, ut alicui interitum paret': [o Chrystusie]
Semantyka	2.3.5.1. DOKTRYNA. WIARA
Przykład w transliteracji	Ecce positus est hic in ruinam, otocz postavyon na vpadnyenye (EwZam 295: na vpad, Rozm 79: kv vpadv), et in resureccionem multorum in Israel (Luc 2, 34) XV med.
Przykład w transkrypcji	Ecce positus est hic in ruinam, otoć postawion na upadnienie (EwZam 295: na upad, Rozm 79: ku upadu), et in resureccionem multorum in Israel (Luc 2, 34) XV med.
Lokalizacja	R XXIV 366.