artykuł hasłowy: upienie
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'zawodzenie żałosne, jęki, lament, lamentatio, gemitus, vox flebilis, miserabilis': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Vpyenym eiulatu (in platea mediae civitatis voce magna clamabat, sc. Mardochaeus, ostendens amaritudinem animi sui, et hoc heiulatu usque ad fores palatii gradiens Esth 4, 2; mamotrekt mikułowski: vpienim) ca 1470 |
| Przykład w transkrypcji | Upienim eiulatu (in platea mediae civitatis voce magna clamabat, sc. Mardochaeus, ostendens amaritudinem animi sui, et hoc heiulatu usque ad fores palatii gradiens Esth 4, 2; mamotrekt mikułowski: úpěním) ca 1470 |
| Lokalizacja | MamLub 114. |
| Uwagi | ~ Bohemizm. |