artykuł hasłowy:  upomionąć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 2. |
| Definicja | 'domagać się czegoś, przypomnieć o swoich pretensjach, wystąpić ze skargą do sądu, aliquid poscere, de postulatis suis commonere, litem ad iudices deferre': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Franciszek Grzegorzewy pozyczyl dwadzesczya czwirthny pszenycze, gychsze cząsczey vpomyenony (Dział 27: gdysz to czastokrocz vpomynal Franczek) nye othdal (quas, pluries monitus, non restituit) |
| Przykład w transkrypcji | Franciszek Grzegorzewi pożyczył dwadzieścia ćwirtni pszenice, jichże częściej upomieniony (Dział 27: gdyż to częstokroć upominał Franczek) nie otdał (quas, pluries monitus, non restituit) |
| Lokalizacja | Sul 37. |