artykuł hasłowy:  uraniać
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | dubium 'tracić, marnować, perdere, profundere, dissipare' (?): |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Johannes... penam XV Stanislao... et XV judicio, quia in judicio dixit sibi: Uranass mego gymena 1418 |
| Przykład w transkrypcji | Johannes... penam XV Stanislao... et XV judicio, quia in judicio dixit sibi: Uraniasz mego jimienia 1418 |
| Lokalizacja | StPPP II nr 1570. |
| Uwagi | ~ Może jednak iterativum od uranić 'zranić, uszkodzić, skrzywdzić'. |