artykuł hasłowy: urępny, urupny (?)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'urodziwy, piękny, pulcher, formosus, speciosus': [o królu] |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Vrøpny (Puł: vrępny) wiobraszenym nad sini ludzske (speciosus forma prae filiis hominum) |
| Przykład w transkrypcji | Urępny (Puł: urępny) wyobrażenim nad syny ludzskie (speciosus forma prae filiis hominum) |
| Lokalizacja | Fl 44, 3. |