artykuł hasłowy: urzec
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'ustanowić, naznaczyć, constituere, designare': [ustanowić dziedzicem własności] |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Do vrzeczonego (sub tutoribus et actoribus est, sc. heres parvulus, usque ad praefinitum tempus a patre Gal 4, 2; SKJ I 55: do *wyrzeczonogo, vlozonego) 1449 |
| Przykład w transkrypcji | Do urzeczonego (sub tutoribus et actoribus est, sc. heres parvulus, usque ad praefinitum tempus a patre Gal 4, 2; SKJ I 55: do u[y]rzeczonego, ułożonego) 1449 |
| Lokalizacja | R XXV 163. |