artykuł hasłowy: usłyszeć

Jednostki:
(1) 1.a. 1. 'uszyma odebrać dźwięki, posłyszeć kogoś, coś, auribus sonos percipere, item audire aliquem, aliquid': a. dopełnienia bliższego brak albo dopełnieniem zaimek inny niż osobowy w acc.:
(2) ~
(3) b. dopełnieniem rzeczownik lub zaimek osobowy w acc.:
(4) c. ze zdaniem:
(5) d. acc. cum inf.:
(6) 2. 'dowiedzieć się o czymś od kogoś, posłyszeć od kogoś jakąś wiadomość, aliquid ex aliquo audire, cognoscere':
(7) ~ o kimś coś:
(8) 3. 'wysłuchać kogoś, czegoś, z uwagą przysłuchać się temu, co ktoś mówi, aliquem, aliquid audire, secundas aures praebere':
(9) ~ 'wysłuchać, zapoznać się z treścią, aliquid audire, cognoscere':
(10) 4. 'przyjąć, odebrać skargę, zeznanie (w procesie sądowym), dicam, testimonium (in iudicio) recipere':
(11) ~
(12) 5. 'życzliwie przyjąć prośbę, życzliwie, przychylnie wysłuchać, precibus alicuius benigne aures praebere, animo benivolo aliquem audire':
(13) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(12) 5.
Definicja	'życzliwie przyjąć prośbę, życzliwie, przychylnie wysłuchać, precibus alicuius benigne aures praebere, animo benivolo aliquem audire':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.3.5.1. DOKTRYNA. WIARA 2.4.3.4. POMOC. ŻYCZLIWOŚĆ
Przykład w transliteracji	Vsliszal (audivit) gospodzin y slutowal se nade mnø
Przykład w transkrypcji	Usłyszał (audivit) Gospodzin i slutował sie nade mną
Lokalizacja	Fl 29, 13, sim. Puł.