artykuł hasłowy: (ustarczyć) ustatczyć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'nadążyć, podołać, dać radę, być w stanie, sprostać, alicui rei parem esse, aliquid sustinere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Vstatczyl (war. lub.: statczyl) suffecit (quis sufficit enarrare opera illius? Ecclus 18, 2) 1471 |
| Przykład w transkrypcji | Ustatczył (war. lub.: statczył) suffecit (quis sufficit enarrare opera illius? Ecclus 18, 2) 1471 |
| Lokalizacja | MamKal 164. |