artykuł hasłowy: ustawać, ustawać się

Jednostki:
(1) 1. 'tracić siłę, sprawność, vim, habilitatem amittere':
(2) 2. 'stawiać się na rozprawie sądowej, in iudicium venire':
(3) ~
(4) 3. (o piwie, de cerevisia) ustawać się 'klarować się, oczyszczać się, clarum, purum fieri':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(2) 2.
Jednostka nieciągła	ustawać rok
Definicja	'stawiać się na rozprawie sądowej, in iudicium venire':
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO
Przykład w transliteracji	Jacosm ia medzy gimi smowil, iszby ieden ma drugego ne mayl wstawacz rog a ono weszdy vstal 1401*
Przykład w transkrypcji	Jakośm ja miedzy jimi smowił, iżby jeden na drugiego nie miał ustawać rok, a ono wieżdy ustał 1401
Lokalizacja	Kościan nr 172.