artykuł hasłowy: (S) (uwiędły) huwiędły
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | (o roślinach, de plantis) 'suchy, zeschły, zwiędły, aridus, marcidus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Marceo, id est putrere, huvyądnącz, et est florum... Unde hec marciditas et marcidulus, aliquantulum marcidus, huviądli, et marcido, id est marcidum facere XV p. post. |
| Przykład w transkrypcji | Marceo, id est putrere, huwiędnąć, et est florum... Unde hec marciditas et marcidulus, aliquantulum marcidus, huwiędły, et marcido, id est marcidum facere XV p. post. |
| Lokalizacja | CatCodJag III 32. |