artykuł hasłowy: doktor

Jednostki:
(1) 'uczony, szczególnie znawca Biblii i teologii, w chrześcijaństwie niekiedy oficjalny tytuł pisarzy teologicznych, vir doctus, imprimis Scripturae sanctae et theologiae peritus, apud Christianos etiam scriptorum theologorum titulus':
(2) ~
(3) ~ także 'wyższy tytuł naukowy nadawany przez uniwersytet, honoris titulus, quo universitas viros doctos ornat':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1)
Definicja	'uczony, szczególnie znawca Biblii i teologii, w chrześcijaństwie niekiedy oficjalny tytuł pisarzy teologicznych, vir doctus, imprimis Scripturae sanctae et theologiae peritus, apud Christianos etiam scriptorum theologorum titulus':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.3.5.6. KSIĘGI ŚWIĘTE. REALIA PRZEDSTAWIONE W KSIĘGACH ŚWIĘTYCH 2.4.1.4.1.1. SZKOŁA. UNIWERSYTET. SAMOKSZTAŁCENIE 2.4.4.3. PISMO 2.4.6.1.1. ZAWÓD. ZAJĘCIE. FUNKCJA
Przykład w transliteracji	Wszelky mysztrz nawczony, wszelky doctor albo pyszarz w crolewszthwe nebeszkem (omnis scriba doctus in regno coelorum Mat 13, 52) rowni yeszth oczczw czeladnemw ca 1420
Przykład w transkrypcji	Wszelki mistrz nauczony, wszelki doktor albo pisarz w krolewstwie niebieskim (omnis scriba doctus in regno coelorum Mat 13, 52) rowny jest oćcu czeladnemu ca 1420
Lokalizacja	R XXIV 86.