artykuł hasłowy: użyczyć

Jednostki:
(1) 1. 'dać, udzielić, dare, tribuere, praebere': czegoś:
(2) ~ coś:
(3) ~ ze zdaniem 'sprawić, dopomóc, efficere, adiuvare':
(4) 2. 'pozwolić, permittere, concedere':
(5) 3. 'dopuścić do udziału, podzielić się czymś z kimś, aliquem alicuius rei participem facere, aliquid partiri cum aliquo':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) 2.
Definicja	'pozwolić, permittere, concedere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.3.4. WYWIERANIE WPŁYWU
Przykład w transliteracji	Stanislaus Nicolao contulit al. vziczil residere super obligacione in Dobanyeuicze usque ad exempcionem 1441
Przykład w transkrypcji	Stanislaus Nicolao contulit al. użyczył residere super obligacione in Dobaniowice usque ad exempcionem 1441
Lokalizacja	AGZ XIII 108.