artykuł hasłowy: wątły
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) ~ |
| Definicja | (o wierze, de fide) 'słaby, chwiejny, infirmus, incertus, dubius': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Dawnocz pan bog zle ludzy karze..., kthore naydze wanthley (leg. w wątłej) wyerze, thycz przed czaszem szwyatha (leg. z świata) byerze XV ex. |
| Przykład w transkrypcji | Dawnoć Pan Bog złe ludzi karze..., ktore najdzie w wątłej wierze, tyć przed czasem <z> świata bierze XV ex. |
| Lokalizacja | MacDod 138. |