artykuł hasłowy:  2. wełna, wełm, wełn, wełma
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) ~ |
| Definicja | 'fala, zwłaszcza wzburzona, gwałtowna, burzliwa, też burza (głównie na morzu), unda, praecipue agitata, procellosa, etiam procella (praecipue mari coorta)': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Oghen, grad, sneg, lod, duch weln (Puł: weeln) albo burze (spiritus procellarum) |
| Przykład w transkrypcji | Ogień, grad, śnieg, lod, duch wełn (Puł: wełn) albo burze (spiritus procellarum) |
| Lokalizacja | Fl 148, 8. |