artykuł hasłowy: (domniemacz) domnimacz
| Jednostki: |
|---|
| (1) 'ten, który ocenia, aestimator': |
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'ten, który ocenia, aestimator': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Naam... *towariszstwo dacz raczy s... swystkimi ('wszystkimi') swøtimi twimi, w gychsze nas *towariszstwo, nye *donymacz zaslugi (Msza I: nasz *leczyczel othplati, IV: vazyczyel othplaty, VI: *domymacz zasluzenya, VIII: domnymayąnczy sluzenya), ale odpusczenya, proszimi, roszdaw[a]cza, przipusczy (nobis... societatem donare digneris cum... omnibus sanctis tuis, intra quorum nos consortium, non aestimator meriti, sed veniae, quaesumus, largitor, admitte) 1424 |
| Przykład w transkrypcji | Nam... towarzyszstwo dać raczy z... szwystkimi ('wszystkimi') świętymi twymi, w jichże nas towarzyszstwo, nie do<m>nimacz zasługi (Msza I: naśledziciel otpłaty, IV: ważyciel otpłaty, VI: dom<n>imacz zasłużenia, VIII: domnimający służenia), ale odpuszczenia, prosimy, rozdawca (a. rozdawacza), przypuści (nobis... societatem donare digneris cum... omnibus sanctis tuis, intra quorum nos consortium, non aestimator meriti, sed veniae, quaesumus, largitor, admitte) 1424 |
| Lokalizacja | Msza III s. 63. |