artykuł hasłowy:  wężowy, wężewy
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 2. |
| Definicja | 'złożony z węży, tu przenośnie: złożony z ludzi, którym się przypisuje złośliwe cechy właściwe wężom, qui e serpentibus constat, hoc loco translate: qui ex hominibus constat, quibus malitia serpentibus propria imputatur': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Progenies vipperarum pokolenye vąszewe albo wrzeczenycze (Mat 3, 7) ca 1470 |
| Przykład w transkrypcji | Progenies vipperarum pokolenie wężewe albo wrzecienice (Mat 3, 7) ca 1470 |
| Lokalizacja | MamLub 260. |