artykuł hasłowy: wgonić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'goniąc, wpędzić na coś, nagnać, insequendo compellere in aliquid': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gego czelacz vgonyla mego konya na ploth, a moy koyn zkaczacz przesz ploth wszkoczyl na ostry kol |
| Przykład w transkrypcji | Jego czeladź wgoniła mego konia na płot, a moj koń skacząc przez płot wskoczył na ostry koł |
| Lokalizacja | OrtOssol 105, 1. |