artykuł hasłowy: widły

Jednostki:
(1) 1.a. 1.'narzędzie w postaci kilku zębów metalowych połączonych i osadzonych na drążku, dawniej prosta gałąź rozdwojona na końcu, furca, merga': a. używane w rolnictwie do przerzucania siana, słomy itp., instrumentum rusticorum:
(2) ~b. 'narzędzie w postaci kilku zębów metalowych połączonych i osadzonych na drążku, dawniej prosta gałąź rozdwojona na końcu, furca, merga': b. używane przy zadawaniu tortur, instrumentum tortorum:
(3) ~c. 'narzędzie w postaci kilku zębów metalowych połączonych i osadzonych na drążku, dawniej prosta gałąź rozdwojona na końcu, furca, merga': c. używane do przegrzebywania w piecu, instrumentum, quo carbones in fornace moventur:
(4) 2. 'rozdwojona gałązka, ramus bifurcatus':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) ~b.
Definicja	'narzędzie w postaci kilku zębów metalowych połączonych i osadzonych na drążku, dawniej prosta gałąź rozdwojona na końcu, furca, merga': b. używane przy zadawaniu tortur, instrumentum tortorum:
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.1.5.2. KARA 2.4.3.6. KONFLIKT 2.4.6.1.3. NARZĘDZIE. URZĄDZENIE. ZBIORNIK. POJEMNIK
Przykład w transliteracji	Ministri eum (sc. Laurentium)... super cratam ferream extenderunt..., subpositis eum furcis ferreis consumserunt zelasnimi vidlami przicziskali XV med.
Przykład w transkrypcji	Ministri eum (sc. Laurentium)... super cratam ferream extenderunt..., subpositis eum furcis ferreis consumserunt żelaznymi widłami przyciskali XV med.
Lokalizacja	PF V 60.