artykuł hasłowy:  wieczny, wieczni

Jednostki:
(1) 1. 'nieprzemijający w czasie, trwający bez końca, wiekuisty, nieskończony, też nieustanny, ciągły, fine carens, aeternus, sempiternus, perpetuus':
(2) ~ (u Żydów, apud Iudaeos) 'ziemia, posiadłość, której nie można było sprzedać, terra, quae vendi non potuit':
(3) ~ 'codzienna ofiara składana przez Żydów rano i wieczorem, sacrificium omni mane et vespere a Iudaeis deo immolari solitum':
(4) ~ 'rajskie drzewo, którego owoce miały zapewniać nieśmiertelność, arbor paradisi, cuius fructus immortalitatem dare dicebantur':
(5) ~ (w religii chrześcijańskiej, in religione Christiana) 'niemająca końca szczęśliwość po śmierci, też niebo, raj jako miejsce wiecznej szczęśliwości po śmierci, vita beata, qua iusti post mortem fruuntur, vita aeterna, pax aeterna in caelis':
(6) ~ (w religii chrześcijańskiej, in religione Christiana) 'niemające końca cierpienia duszy w piekle po śmierci, utrata zbawienia, damnatio aeterna, inferni poena sempiterna':
(7) ~~ (jako cecha Boga oraz poszczególnych osób Trójcy Świętej i ich atrybutów, proprietas dei atque singularum personarum s. trinitatis rerumque ad eas pertinentium) 'niemający początku ani końca, aeternus, infinitus':
(8) ~ 'wiecznie współistniejący, współwieczni, coaeterni':
(9) ~~ 'przez całą wieczność, bez końca, in aeternum, sine fine, in perpetuum':
(10) ~
(11) ~
(12) 2. 'stały, trwały, niezmienny, aeternus, diuturnus, stabilis':
(13) ~ 'dla trwałego upamiętnienia czegoś, in memoriam aeternam':
(14) ~ 'na stałe, na zawsze, in aeternum, semper':
(15) ~ 'odziedziczony, hereditate acceptus':
(16) ~~ (o ziemi, dobrach, de terra, bonis) 'związany z prawem dziedziczenia, nieograniczony terminem, na zawsze obowiązujący, in perpetuum, iure hereditario possidendus':
(17) ~
(18) ~ '(posiadany itp.) z prawem własności, dziedzicznie, iure hereditario, hereditarie (possidendus)':
(19) ~ 'dokument stwierdzający prawo własności, litterae, quibus alicuius rei possessio perpetua confirmatur':
Szczegóły:
TypJednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzajnieciągła autosemantyczna
Numer(2) ~
Jednostka
nieciągła		imienie wieczne
Definicja(u Żydów, apud Iudaeos) 'ziemia, posiadłość, której nie można było sprzedać, terra, quae vendi non potuit':
Semantyka
Przykład
w transliteracji		Ale przedmyescza swego nye *pprzedadzyø (sc. sługi kościelne), bo gymyenye gich wyeczne gest (quia possessio sempiterna est)
Przykład
w transkrypcji		Ale przedmieścia swego nie przedadzą (sc. sługi kościelne), bo jimienie jich wieczne jest (quia possessio sempiterna est)
LokalizacjaBZ Lev 25, 34.